به گزارش روابط عمومی منا هجدهمین نشست از سلسله نشستهای ایدهپردازی و نوآوری در علوم انسانی اسلامی(نشان) با حضور اساتید با موضوع «الزامات تحقق مرجعیت علمی مرجعیت علمی در عرصه علوم انسانی و دلالت های آن در سیاستگذاری آموزش عالی با تاکید بر الگوهای موفق» روز چهار شنبه مورخ ۴/۲۱ / ۱۳۹۶ با همکاری معاونت پژوهشی دانشکده معارف اسلامی و اقتصاد، در دانشگاه امام صادق «علیهالسلام»، ساعت ۱۴:۳۰ تا ۱۶:۰۰ برگزار شد.
در ابتدا دکتر نعمتی (رئیس منا و مدیر جلسه) به اساتید خوش آمد عرض کرد و سپس ایدهپرداز محترم، آقای محمد واثقی بادی (دانشجوی کارشناسی ارشد پیوسته مدیریت دولتی دانشگاه امام صادق «علیهالسلام») از طرح پژوهانه خود دفاع کرد و گفت: رهبر معظم انقلاب به الگو شدن نظام اسلامی و مرجعیت همه جانبهی آن توجهات زیادی دارند. و بارها بر هدفگذاری بلند مدت در عرصه علم برای دستیابی به مرجعیت علمی و فناوری جهان تاکید نمودهاند. در سند بالادستی و بسیار مهم سیاستهای کلی علم و فناوری در همان اولین بند به جهاد مستمرعلمی با هدف کسب مرجعیت علمی و فناوری در جهان تاکید شده است.
ایشان در ادامه به تعریف مرجعیت علمی پرداخت و گفت: شخص، نهاد یا اثر علمی که برای انواع مسائل (کاربردی، توسعه ای، بنیادین) مورد رجوع قرار میگیرد، دارای مرجعیت علمی است و مرجعیت علمی به شخصی (اعم از حقیقی یا اعتباری) تعلق میگیرد که دارای ویژگیهایی مانند ۱- اعلمیت ۲- جریان سازی علمی ۳- خط شکنی و ۴- در دسترس بودن مرجع باشد.
واثقی در ادامه افزود: باتوجه به اینکه تحقیق حاضر ناظر به اصلاح وتغییر نظام سیاستگذاری آموزش عالی در رابطه با تحقق هدف عالی مرجعیت علمی است، باید گفت که اگر شخصیت علمی، خروجیهای شخصیت علمی و ساختار اداری و رسمیای که شخصیت علمی در آن حاضر است، الزامات و راهکاریهای تحقق مرجعیت علمی را رعایت کنند، ظهور و بروز این پدیده اجتماعی و ثمرات ناشی از آن، بسیار محتمل و سهل الوصول تر خواهد شد. لذا با اندکی تامل در خواهیم یافت که نقطه کانونی ایجاد مرجعیت علمی در آثار و نهادهای علمی نیز مرجعیت نیروهای علمی آن خواهند بود. اگر قاطبهی اشخاص – یا حتی تعداد قابل توجهی- در یک نهاد علمی متحول گردند و به دنبال مرجعیت علمی در زمینه تخصصی خود گام بردارند، هم آثار علمی و هم نهاد علمی متعلق به آنها، خود به خود به مرجعیت علمی واقعی و اثرگذاری نائل خواهند آمد. در ضمن باید به این نکته توجه داشت که هر شخصیت علمی درون یک نهاد علمی مشغول فعالیت است و زمانی که اراده فردی با زمینه های و حمایت های نهادی مطابقت داشته باشد، بیشترین نتیجه را جهت رسیدن به آرمان به تصویر درآمده، خواهیم گرفت. لذا در این تحقیق با رویکرد تمرکز بر مرجعیت شخصیت علمی در علوم انسانی ، دو نوع الزامات شخصی و الزامات ساختاری شناسایی و تدوین میشوند.
در ادامه نشست دکتر علیرضا چیت سازیان(عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق «علیهالسلام») به عنوان استاد داور، مهمترین نظرات خود را چنین بیان کرد:
پس از بیانات دکتر چیت سازیان، دکتر حمیدرضا مقصودی (مدرس دانشگاه امام صادق «علیهالسلام») به عنوان یکی دیگر از اساتید داور نشست گفت:
در ادامه نشست دکتر علی اصغر خندان(استاد راهنمای طرح و عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق «علیهالسلام») گفت: لازم است در این طرح اصالت فرد و اجتماع را مورد تبیین قرار دهیم. موضوعی که به آن اشاره شد یک نگاه اصالت فردی به علم و عالم است و به نظر داوران محترم مطلوب است که نگاه اصالت اجتماع را هم ببینیم. در واقع یک سر طیف عالم دینی است و یک سر دیگر نهادهاست که باید مورد توجه قرار گیرد. طبعاً در این تحقیق نمیتوان به تمام ابعاد موضوع پرداخت، از این رو برای تمرکز و بهرهوری بیشتر، به جای تمرکز بر شخصیت عالم و یا نگاه کلنگر مربوط به حکومت یا آموزش عالی، به الزامات تحقق مرجعیت علمی در مراکز آموزشی (بویژه دانشگاهها و حوزههای علمیه) پرداخته شود.
در پایان نشست، ایدهپرداز محترم به توضیحاتی در رابطه با نقدهای اساتید داور پرداخت و مقرر گردید پیشنهادات اساتید در اصلاح و تکمیل طرح مدّنظر قرار گیرد.
دیدگاهتان را بنویسید